Nazwa “Jadowniki” nie została ostatecznie wyjaśniona. Jedni uważają, że wywodzi się ona od obowiązku mieszkańców wsi książęcej, potem królewskiej, produkowania zatrutym jadem strzał, inni przypisują tę nazwę z jadowitymi wężami znajdującymi się w lasach, wokół Bocheńca, a jeszcze inni sądzą, że osada zawdzięcza swą nazwę rycerzowi – rabusiowi i zbójcą napadającym na karawany kupieckie zmierzające na Węgry i przez nie przezwana “gniazdem jadowitych”.
Początki osadnictwa stałego w Jadownikach miały miejsce w okresie ukształtowania się państwa Wiślan (VIII – IXw.). Początek osadzie dało grodzisko wybudowane na szczycie góry Bocheniec. Początkowo Jadowniki były niewielką osadą, ale ważną gospodarczo oraz z uwagi na położenie ważnym punktem obronnym. Pierwsze nazwy wsi w starych dokumentach łacińskich z XII w. widnieją: Jadowniky, Jadłownik, ale już w 1331 r. de Jadownicz, a w 1357 r. – Jadowniky.
Parafia istniała już w 1331 r.. Przywilej lokacyjny na prawie niemieckim (magdeburskim) Jadowniki otrzymały w 1357. od króla Kazimierza Wielkiego. W XIV w. w Jadownikach był już kościół, młyn, karczma, w 1394 r. wybudowany został nowy niewielki dwór. W XV w. Jadowniki były już gminą. Od końca XIV w. życie mieszkańców toczyło się wokół dworu, kościoła i karczmy. W średniowiecznej historii Jadownik ogromne znaczenie odgrywał Kościół. Niemal zawsze kaplica, lub niewielki kościółek były budynkami przydworskimi. W latach 1249 – 1272 wieś Jadowniki była już parafią. Wiadomo jest, że na Bocheńcu już w XV w. była kaplica. W 1596 r. został oddany wiernym barokowy kościółek, który do dziś cieszy się szczególną atencją wiernych, pielgrzymujących do “Sanktuarium” św. Anny.
W 1996 r. Jadowniki obchodziły dwa jubileusze – 800 – tną rocznicę pisemnej wzmianki historycznej zawartej w kronice Paszka i Godyszewa i 400 – tną rocznice powstania kościoła św. Anny na Bocheńcu. W XVII w. Jadowniki były pół starostwem. Po rozbiorach Rzeczposolitej, także Jadowniki, silna ekonomicznie i administracyjnie wieś, gwałtownie zubożała. Wieś zostaje odbudowana dopiero w okresie międzywojennym poprzedniego stulecia. Jadowniki ze wsi drewnianej stały się wsią murowaną. Przyczynił się do tego fakt, że od początku XX w. zawodem, który zdominował wszystkie inne stało się murarstwo.